Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Μουσική απαραίτητη για να κατευνάσει τα πάθη και τα παθήματα της ημέρας


Γιώτα Φώτου



Γιώτα Φώτου: Συνέντευξη
Γιώτα Φώτου: Συνέντευξη

1 Έχετε γράψει βιβλία για όλες τις ηλικίες, από προσχολικά μέχρι και βιβλία ενηλίκων. Τι αγαπάτε να γράφετε περισσότερο;
Θεωρώ τον εαυτό μου συγγραφέα παιδικών βιβλίων. Περνάω καλά όταν γράφω για παιδιά. Ωστόσο η κάθε διαδρομή έχει ξεχωριστό ενδιαφέρον. Εξάλλου αυτό που  οδηγεί και καθορίζει την ηλικία στην οποία θα απευθυνθεί το κάθε βιβλίο, είναι το θέμα. Αν έπρεπε να διαλέξω, θα έλεγα ότι αγαπώ περισσότερο να γράφω μυθιστορήματα, βιβλία με έντονη πλοκή, είτε αυτά απευθύνονται σε παιδιά, είτε σε μεγάλους.


2 Πιστεύετε πως το πρόγραμμα της φιλαναγνωσίας λειτουργεί σωστά στα σχολεία;
Από πέρυσι έχει εισαχθεί το πρόγραμμα φιλαναγνωσίας σε ορισμένα σχολεία  που εφαρμόζουν το Ενιαίο  Αναμορφωμένο Πρόγραμμα Σπουδών. Δεν μπορώ να πω ότι αυτά τα δυο χρόνια λειτούργησε με τον ιδανικό τρόπο. Κάπου έγιναν εκπληκτικά πράγματα, κάπου αλλού συναντήσαμε  αδιαφορία. Αλλά δε θα μηδενίσω την προσπάθεια, κάθε άλλο. Χρειάζεται υπομονή, χρόνος, αλλαγή νοοτροπίας – από όλους τους εμπλεκόμενους στην εκπαιδευτική διαδικασία-  και πάνω από όλα ενημέρωση των εκπαιδευτικών, αφού όλα στα σχολεία εξαρτώνται από τον εκπαιδευτικό. Αν αυτός  είναι συνειδητοποιημένος για τα οφέλη που θα έχει το παιδί από τη λογοτεχνία δε χρειάζεται κανένα ειδικό πρόγραμμα. Θα βρει το χρόνο και τα μέσα να εντάξει τη φιλαναγνωσία μέσα στο ωρολόγιο πρόγραμμα.

3 Πόσο σας βόηθησε τόσο η ιδιότητά σας ως σχολικής συμβούλου όσο και αυτή της εκπαιδευτικού στη συγγραφή παιδικών βιβλίων;
Έχω τονίσει επανειλημμένως ότι δεν είχα στόχο από μικρή να γίνω συγγραφέας. Όλα προέκυψαν όταν κατάλαβα πως οι ιστορίες- αυτές που σκάρωνα για να διευκολύνω την πρόσληψη όσων δίδασκα-  θα μπορούσαν να βγουν έξω από την τάξη.  Το γεγονός ότι πέρασα ολόκληρη τη ζωή μου μέσα στα σχολεία – αγαπούσα αυτό που έκανα- με έφερε κοντά στην παιδική ψυχή, στα προβλήματα, τις ανησυχίες τους. Η επαγγελματική μου κατάρτιση μου έδωσε τη δυνατότητα να στηρίζω όλα όσα γράφω σε παιδαγωγικές, ψυχολογικές και κοινωνιολογικές αρχές. Γίνομαι πολύ προσεκτική, ίσως κάποιες φορές σχολαστική. Κάθε φράση στα βιβλία μου έχει θεωρητικό υπόβαθρο. Ίσως γιαυτό νοιώθω να απελευθερώνομαι όταν γράφω για μεγάλους. Μου είναι πιο εύκολο να γράφω για έμπειρους αναγνώστες γιατί απευθύνομαι σε κοινό που μπορεί να δει το λάθος, τους αρνητικούς χαρακτήρες, τα υποκειμενικά πιστεύω. Με αυτό βέβαια δεν εννοώ ότι δε θα συνεχίσω να γράφω για παιδιά. Κάθε άλλο.

4 Πιστεύετε πως ένα κακό εξώφυλλο μπορεί να λειτουργήσει ανασταλτικά στην πορεία ενός «καλού» βιβλίου;
Ναι. Πιστεύω ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που θα συντελέσουν στην πορεία ενός καλού βιβλίου. Το εξώφυλλο, η ταυτότητα του εκδοτικού οίκου, η θέση του συγγραφέα στην ελληνική λογοτεχνία. Οι γονείς – αυτοί επιλέγουν βιβλία για τα παιδιά- θα επηρεαστούν από το εξώφυλλο, οι κριτικοί περισσότερο θα ασχοληθούν με έναν γνωστό συγγραφέα. Υπάρχει πληθώρα τίτλων κάθε χρόνο με αποτέλεσμα ένα καλό βιβλίο  να δυσκολεύεται να ξεχωρίσει ανάμεσά τους αν δεν έχει όλες τις προϋποθέσεις που λειτουργούν σαν «κράχτες».

5 Τόσο στο βιβλίο σας «Ο αόρατος Πολ» (είναι το κεντρικό θέμα) όσο και στον «Κώδικα 99 » (έμμεσα) θίγετε το θέμα του ρατσισμού. Ήρωες είναι παιδιά από την Αλβανία. Είναι κάτι που σας απασχολεί; Γιατί επιλέγετε παιδιά από την Αλβανία;

Θίγω το θέμα του ρατσισμού γιατί είναι πάντα στην επικαιρότητα. Παρόλα αυτά πιστεύω ότι η πλειοψηφία των ελλήνων δεν είναι ρατσιστές. Έχουν απλά την ανάγκη της κατανόησης και της αποδοχής του διαφορετικού. Προς αυτή την κατεύθυνση δείχνουν τα βιβλία μου. Τώρα το θέμα της εθνικότητας των ηρώων εξαρτάται από το χώρο όπου εκτυλίσσεται η ιστορία. Οι ήρωες των δυο βιβλίων που αναφέρατε κινούνται στη Θεσσαλία, όπου στα σχολεία ένα πολύ μεγάλο ποσοστό μαθητών είναι Αλβανοί, ενταγμένοι πλέον και τώρα πια δεύτερης γενιάς. Ζουν με τα παιδιά της πλειονότητας και γίνεται επιτακτική η ανάγκη συνεργασίας και κατανόησης.

6 Μιλήστε μας για το υπέροχο νέο σας βιβλίο με τίτλο «Κώδικας 99».
Είναι ένα βιβλίο για μεγάλα παιδιά  και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ψυχογιός, όπως σχεδόν όλα τα βιβλία μου. Το θεωρώ ευρηματικό, γραμμένο με ιδιαίτερο τρόπο, το πιστεύω πάρα πολύ, με κούρασε πάρα πολύ, αλλά χάρηκα το αποτέλεσμα. Με κούρασε το γεγονός ότι – πέρα από την ιστορία-  έπρεπε να εφεύρω έναν κώδικα, να κωδικοποιήσω μικρά κείμενα – μηνύματα που έφταναν στον ήρωα μέσα mail-  και να δώσω παράλληλα τον τρόπο αποκωδικοποίησης.  Μπορεί να ακούγεται βαρύ αυτό αλλά ήμουν πολύ προσεκτική – γαυτό μιλάω για κούραση-, είναι μέσα στις δυνατότητες ενός μεγάλου παιδιού που ζει στη σημερινή κοινωνία. Συμβολικά είναι όλα. Μιλάει και αυτό το βιβλίο για τη διαφορετικότητα – όχι σε σχέση με την καταγωγή αλλά με τις δυνατότητες του κάθε ατόμου. Πραγματικά πιστεύω ότι ο καθένας άνθρωπος είναι ξεχωριστός με τα χαρίσματά του, τις δυνατότητες και ιδιαιτερότητές του  και χρειαζόμαστε αποκωδικοποίηση συμπεριφορών για να τον κατανοήσουμε πλήρως. Δεν μπορούμε να στηριζόμαστε απλά σ΄αυτό που βλέπουμε ή σε όσα επικρατούν σαν αντιλήψεις γύρω μας. Παράλληλα έχει πολύ έντονη πλοκή και μυστήριο– μπορούμε να το κατατάξουμε στα αστυνομικά που έλκουν παιδιά άνω των 11-  και θίγει παράπλευρα θέματα όπως η ανάγκη ισχυρής αυτοαντίληψης, η οικονομική κρίση, η φιλία, οι σχέσεις των δύο φύλων, ο εκφοβισμός, η ενασχόληση με το διαδίκτυο, οι προσδοκίες των γονέων και οι συμπεριφορές τους, η σημερινή κατάσταση στα σχολεία.
Κλείνοντας θέλω να σας ευχαριστήσω για τη φιλοξενία, να σας συγχαρώ για την εξαιρετική  δουλειά που κάνετε εκεί και να σας ευχηθώ καλή συνέχεια.
Bασίλης Κουτσιαρής
Πηγή: http://kosvoice.gr
Προτείνω να διαβάσετε τα βιβλία της συντοπίτισσας Γιώτας Φώτου, είναι πολύ όμορφα δουλεμένα και απευθύνονται σε μικρά και μεγάλα παιδιά. Έχω τη χαρά να τη γνωρίζω και πιστέψτε με, είναι υπέροχος άνθρωπος, με ευφυΐα, ευαισθησία και μια νεανικότητα που σίγουρα μεταφέρεται στα βιβλία της. Εγώ θα αγοράσω αύριο κιόλας το νέο της βιβλίο. 

Τρίτη 19 Ιουνίου 2012

Δύο ακόμη...

Το πόσο με ευχαριστεί που αρχίζουν και λιγοστεύουν οι σημειώσεις στο γραφείο μου, δεν περιγράφεται. Κι ενώ ζούσα σε ένα χαρτοβασίλειο, τώρα βρίσκω χώρο να βάλω τον καφέ μου στο γραφείο και μπορώ και ακουμπώ στο ξύλο του γραφείου και όχι στα συγκεντρωμένα χαρτιά....Φαίνεται πια ότι το καλοκαιράκι πλησιάζει! Τι καλά!!!

Μια άλλη προσέγγιση


Τα χταποδάκια, Μ. Καραγάτσης


Ένα πρώτο στοιχείο που προσέχουμε διαβάζοντας το διήγημα είναι ο ρόλος της φύσης και του καιρού στην εξέλιξη της ιστορίας. Ο καιρός, χειμερινός, θα χαλάσει και το σύννεφα αβγατίζονται και σφίγγουν την ψυχή του ανθρώπου.
Αξίζει να προσέξουμε την αναλυτική περιγραφή του Παναγιωτάκη στη δεύτερη παράγραφο του κειμένου και τις υποθέσεις του αφηγητή για το τι μπορεί να έχει συμβεί στον ήρωά του. Οι παρευρισκόμενοι στο μαγαζί δε θέλουν να ασχοληθούν με τον Παναγιωτάκη και απορρίπτουν την πρότασή του για κέρασμα και μάλιστα αυτή η απόρριψη συμβαίνει σταδιακά και καταλήγει σε καυγά. Ο Παναγιωτάκης φαίνεται ότι έχει μια τεράστια ανάγκη για επικοινωνία, με αποτέλεσμα να μην πτοείται από την περιφρόνηση που εισπράττει, θέλει να δώσει στους άλλους ακόμη κι αν ξέρει ότι δε θα πάρει. Ο μαγαζάτορας αρνείται πεισματικά να συνεργαστεί και απομακρύνει τον Παναγιωτάκη από το μαγαζί. Μάταιη και η προσπάθεια να ζητήσει τσιγάρο από την παρέα στην ταβέρνα, το αποτέλεσμα είναι να δεχτεί μια ήπια απομάκρυνση από το χώρο και να βρεθεί έξω από τον Αγλέουρα. Ξαναμπαίνει στην ταβέρνα για να δεχτεί μια πιο βίαιη και επιτακτική απομάκρυνση που θα τον κάνει να ξεσπάσει και να εκδηλώσει τη μοναξιά του με σαφή και σπαρακτικό τρόπο. Δυστυχώς, ομολογεί ότι δεν έχει πού να πάει και ότι το μόνο που ζήτησε ήταν να μοιραστεί ένα μεζέ με τους άλλους.
Η ψυχρότητα του χειμώνα δρα παράλληλα με την ψυχρότητα και τη σκληρότητα των ανθρώπων που είναι μαζεμένοι στην ταβέρνα. Η τελευταία παράγραφος έρχεται να αποκαλύψει την ήττα του Παναγιωτάκη στην προσπάθειά του να προσεγγίσει τους άλλους, την αποδοχή της μοναξιάς του και την παντελή έλλειψη φροντίδας προς το συνάνθρωπο που επιδεικνύει η παρέα του αφηγητή. Το σίγουρο είναι ότι ο Παναγιωτάκης θα ψάξει αλλού να βρει τη ζεστασιά, τη θαλπωρή, την προσέγγιση που αρμόζει σε έναν άνθρωπο.
Ο Παναγιωτάκης έτσι όπως παρουσιάζεται είναι σίγουρο ότι προκαλεί τη συμπάθεια του αναγνώστη, ίσως ο αναγνώστης δικαιώνει τον ήρωα του Καραγάτση,  ίσως με αυτό τον τρόπο ο Καραγάτσης να θέλει να φωτίσει τη μοναξιά του Παναγιωτάκη και να την αποτρέψει. Το κείμενο είναι νατουραλιστικό και δείχνει πολύ ξεκάθαρα τη σκληρότητα των ανθρώπων, την απόγνωση του Παναγιωτάκη και ξετυλίγει με πολύ φως την αδυναμία του ήρωα να συνάψει δεσμούς, να καλλιεργήσει διαπροσωπικές σχέσεις.
Αξίζει να δώσουμε έμφαση στο πρόσωπο του Αγλέουρα και στη συμπεριφορά του, ίσως δεν είναι καθόλου τυχαία η επιλογή του ονόματος αυτού. Ο Παναγιωτάκης προσφέρει και ο Αγλέουρας καταβροχθίζει και παίρνει ό, τι μπορεί από τους άλλους και φυσικά δεν επιδεικνύει καμιά ευαισθησία στον αδύναμο.
Ο συγγραφέας αφηγείται σε τρίτο πρόσωπο, είναι ετεροδιηγηματικός και αφηγείται τα γεγονότα από τη σκοπιά του κάθε ήρωα. Έτσι, ο αναγνώστης μπορεί να βγάλει μόνος του τα συμπεράσματα και να βιώσει πιο έντονα την ιστορία του Παναγιωτάκη. Έχει ενδιαφέρον η χρήση του ευθέος λόγου σε κάποια σημεία καίρια για την εξέλιξη της ιστορίας και το λεξιλόγιο που χρησιμοποιεί ο Παναγιωτάκης το οποίο έχει λόγιες λέξεις , παραφθαρμένες, μια ακόμη προσπάθεια του ήρωα να δείξει κάτι διαφορετικό από αυτό που είναι.
Ένα είναι σίγουρο, ότι ο Παναγιωτάκης υπάρχει καθημερινά γύρω μας και αποκλείεται από την κοινωνία με διάφορους τρόπους και για διαφορετικούς λόγους. Η κοινωνική αναλγησία καταγγέλλεται με περίτεχνο τρόπο από τον Καραγάτση και αποτελεί συχνό φαινόμενο της κάθε εποχής, γεγονός που προσδίδει διαχρονικότητα στο διήγημα αυτό. Και για να εξελίξω τη φράση του Σαρτρ «κόλαση για μας είναι οι άλλοι», θα προσθέσω ότι σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να γίνουν και ο παράδεισος.  Οι άλλοι μπορούν να αναδείξουν τη λέξη άνθρωπος και να της δώσουν την ουσιαστική της σημασία, ένα τεράστιο ζητούμενο όλων των ανθρώπων και όλων των κοινωνιών σε κάθε εποχή.

Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

Τραγουδώντας για να σχολιάσουμε...ή ένα τραγούδι ως σχόλιο!

Οι Τρύπες έχουν, ανάμεσα στα πολλά άλλα, τραγουδήσει ένα υπέροχο τραγούδι με διαχρονικό χαρακτήρα. Το μοιράζομαι μαζί σας...
Δεν ξεσηκώνομαι, δεν ψάχνω, δεν ξεσπάω
δεν προχωράω πίσω ή μπροστά
και όλα αυτά που θέλω να αγαπάω
δεν μ' ανατριχιάζουν πια

γύρω μου οι σκιές έχουν παγώσει
και έχω μείνει με το χέρι απλωμένο
τι ήθελα να κάνω έχω ξεχάσει
θα περιμένω ώσπου να θυμηθώ θα περιμένω

λιώνουν τα μάτια μου στο φως της τηλεόρασης
με νανουρίζει μια στριμμένη μελωδία
όσοι περνούν τη χώρα της απόγνωσης
παθαίνουν αμνησία

δεν απορώ, ούτε καταλαβαίνω
πως συνεχίζω να υπάρχω μ' όλα αυτά
θέλω να βγω από εδώ μέσα και όμως μένω
σε μια ομίχλη που ναρκώνει την καρδιά

γύρω μου το τζάμι έχει σπάσει
και έχω μείνει με το βλέμμα καρφωμένο
τι ήθελα να δω έχω ξεχάσει

θα περιμένω, ώσπου να θυμηθώ, θα περιμένω

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Κάθαρσις


Το κείμενο Κάθαρσις και τα λιγοστά άλλα λογοτεχνικά πεζά του Καρυωτάκη, δημοσιεύτηκε μετά το θάνατό του. Αν και μικρής έκτασης  κείμενα-δύσκολα θα τα ονόμαζε κανείς διηγήματα-ολοκληρώνουν μια νέα άποψη για την πρόζα, τελείως αντίθετη από την αναλυτική εκείνη των συγχρόνων του, καθώς και της γενιάς του ’30.
Οι κύριοι Άλφα, Βήτα, Γάμμα αποτελούν τους όρους του κοινωνικού παιχνιδιού όπου βρίσκεται μπλεγμένος ο ποιητής. Για να φθάσει, να επιτύχει δηλαδή κοινωνικά, έπρεπε να κολακέψει τον δυνατό Άλφα, να υποκριθεί και να ραδιουργήσει με το Βήτα, να υποδουλωθεί στο Γάμμα. Και πριν απ’ αυτά να συνεργασθεί στη συμμορία του Δέλτα,  με το ρουσφέτι  και τη δωροδοκία, για τη ληστεία που συνιστούν οι δοσοληψίες των αυτόνομων οργανισμών. Ο ποιητής απορρίπτει τελικά το παιχνίδι και τους κανόνες του. Αυτός καθαίρεται από το μόλυσμα καταφεύγοντας, καλύτερα, στην ερημιά, σε φρούρια, τείχη, επάλξεις-σπάζοντας μεγάλα, ξερά χόρτα.
Η διάθεση του αφηγητή εμφανώς ειρωνική καταγγέλλει την κατάσταση που προφανώς αποτελεί και προσωπική κατάθεση από την εμπειρία του ποιητή ο οποίος εργαζόταν στο δημόσιο τομέα, καταλήγει στο τέλος σε ξέσπασμα οργής και αγανάκτησης (Κανάγιες). Δυστυχώς, οι άνθρωποι που τον στοιχειώνουν τον κυνηγούν και εκεί.
Εμφανώς, ο Καρυωτάκης θέλει να ξεφύγει από τις συμμορίες των ανθρώπων που δρουν με πλάγιο και αναξιοκρατικό τρόπο. Αυτό το καταλαβαίνουμε στη δεύτερη ενότητα (κανάγιες …η νύχτα) που χωρίζεται σε δύο μέρη.
Το κείμενο διαθέτει χαρακτηριστικά που προσιδιάζουν στην ποίηση, όπως ο εξομολογητικός χαρακτήρας και το πάθος στην αφήγηση. Εξάλλου, τίποτε δε μαρτυρείται ευθέως αλλά δίνεται με υπαινικτικό τρόπο. Τέλος, δε χρησιμοποιεί συγκεκριμένα ονόματα και ούτε πλάθει μια ιστορία. Πολύ σημαντική στο κείμενο είναι η χρήση της μεταφοράς.

Αποσπάσματα από την τηλεοπτική σειρά της ΕΤ1, μια από τις πιο προσεγμένες παραγωγές που έχω δει στην ελληνική τηλεόραση.
http://www.youtube.com/watch?v=kty7MFGlUvg
http://www.youtube.com/watch?v=jcGNOj6TZyU
http://www.youtube.com/watch?v=ATDegDhlQZE
Υπέροχη εκπομπή από το Φρέντυ Γερμανό, προτείνω να την παρακολουθήσετε.
                                                                         
Κάθαρσις
Κ. ΚΑΡΥΩΤΑΚΗΣ


Βέβαια. Έπρεπε να σκύψω μπροστά στον ένα και, χαϊδεύοντας ηδονικά το μαύρο σεβιότ – παφ, παφ, παφ -, «έχετε λίγη σκόνη» να ειπώ «κύριε Άλφα».


Ύστερα έπρεπε να περιμένω στη γωνία, κι όταν αντίκριζα την κοιλιά του άλλου, αφού θα’χα επί τόσα χρόνια παρακολουθήσει τα αισθήματα και το σφυγμό της, να σκύψω άλλη μια φορά και να ψιθυρίσω εμπιστευτικά : «Αχ, αυτός ο Άλφα, κύριε Βήτα…»


Έπρεπε, πίσω από τα γυαλιά του Γάμμα, να καραδοκώ την ιλαρή ματιά του. Αν μου την εχάριζε, να ξεδιπλώσω το καλύτερο χαμόγελό μου και να τη δεχτώ όπως σε μανδύα ιππότου ένα βασιλικό βρέφος. Αν όμως αργούσε, να σκύψω για τρίτη φορά γεμάτος συντριβή και ν’αρθρώσω «Δούλος σας, κύριέ μου».


Αλλά πρώτα πρώτα έπρεπε να μείνω στη σπείρα του Δέλτα. Εκεί η ληστεία γινόταν από λαμπρούς, διεθνείς οιωνούς, μέσα σε πολυτελή γραφεία. Στην αρχή, δε θα υπήρχα. Κρυμμένος πίσω από τον κοντόπαχο τμηματάρχη μου, θα οσφραινόμουν. Θα είχα τρόπους λεπτούς, αέρινους. Θα εμάθαινα τη συνθηματική τους γλώσσα. Η ψαύσις του αριστερού μέρους της χωρίστρας θα εσήμαινε: «πεντακόσιες χιλιάδες». Ένα επίμονο τίναγμα της στάχτης του πούρου θα έλεγε: «σύμφωνος». Θα εκέρδιζα την εμπιστοσύνη όλων. Και, μια μέρα, ακουμπώντας στο κρύσταλλο του τραπεζιού μου, θα έγραφα εγώ την απάντηση: «Ο αυτόνομος οργανισμός μας, κύριε Εισαγγελεύ…»


Έπρεπε να σκύψω, να σκύψω, να σκύψω. Τόσο που η μύτη μου να ενωθεί με τη φτέρνα μου. Έτσι βολικά κουλουριασμένος, να κυλώ και να φθάσω.


Κανάγιες!


Το ψωμί της εξορίας με τρέφει. Κουρούνες χτυπούν τα τζάμια της κάμαράς μου. Και σε βασανισμένα στήθη χωρικών βλέπω να δυναμώνει η πνοή που θα σας σαρώσει.


Σήμερα επήρα τα κλειδιά κι ανέβηκα στο ενετικό φρούριο. Επέρασα τρεις πόρτες, τρία πανύψηλα, κιτρινωπά τείχη, με ριγμένες επάλξεις. Όταν βρέθηκα μέσα στον εσωτερικό, τρίτο κύκλο, έχασαν τα ίχνη σας. Κοιτάζοντας από τις πολεμίστρες, χαμηλά, τη θάλασσα, την πεδιάδα, τα βουνά, ένιωθα τον εαυτό μου ασφαλή. Εμπήκα σ’ερειπωμένους στρατώνες, σε κρύπτες όπου είχαν φυτρώσει συκιές και ροδιές. Εφώναζα στην ερημία. Επερπάτησα ολόκληρες ώρες σπάζοντας μεγάλα, ξερά χόρτα. Αγκάθια κι αέρας δυνατός κολλούσαν στα ρούχα μου. Με ήβρε η νύχτα...

Και λίγη μουσική για να χαρεί η ψυχή...


8 ευχές για τις 18 (Και μετά ξύπνησα...)


Από το Νίκο Δήμου
1. Ότι θα αποκτήσουμε μια ισχυρή κυβέρνηση, αποφασισμένη να κυβερνήσει. (Το θεωρείτε ταυτολογία; Πόσα χρόνια έχει αυτός ο τόπος να κυβερνηθεί; Δεκαετία - και βάλε.)
2. Ότι οι πολιτικοί μας θα γίνουν ασυνεπείς. Δεν θα εφαρμόσουν αυτά που έλεγαν και υπόσχονταν, αλλά εκείνα που πρέπει. Θα ξεχάσουν λαϊκισμό και πολιτικό κόστος.
3. Ότι θα γίνει η επανάσταση. Όχι αυτή που οραματίζονται τα άκρα (δεξιά και αριστερά) αλλά μια επανάσταση του ορθού λόγου και του κοινού νου. Χρόνια ζούμε μέσα στον παραλογισμό, την παράνοια και την παραφροσύνη.
Ξαφνικά τα μόνα κριτήρια παντού θα γίνουν η αξιοκρατία, η αποτελεσματικότητα, η απόδοση, η παραγωγικότητα, η ποιότητα. Και η προκοπή θα γίνει εθνική αρετή.
4. Ότι οι νεοεκλεγμένοι θα τολμήσουν να συγκρουστούν με συμφέροντα. Όχι μόνο του κεφαλαίου αλλά και με τα πιο παραλυτικά των συντεχνιών και των ομάδων πίεσης.
5. Ότι θα μπουν οι σωστές προτεραιότητες: υγεία, παιδεία, ασφάλεια, εργασία. Που έχουν βασικές προϋποθέσεις τη σωστή διοίκηση και την ορθολογική διαχείριση. Για να λειτουργήσει π.χ. σωστά η υγεία, χρειάζεται πόρους και σωστό μάνατζμεντ.
6. Ότι η κυβέρνηση θα μπορέσει να πείσει τον λαό να κάνει το παραπάνω. Να ανασκουμπωθούμε όλοι και να προσφέρουμε κάτι περισσότερο στο σύνολο. Αντί να διεκδικούμε και να διαμαρτυρόμαστε (έστω δίκαια), αντί να προβάλλουμε αιτήματα, σε μια στιγμή που το καράβι βουλιάζει να αδειάσουμε ο καθένας δυο κουβάδες νερό.
7. Ότι θα πάψει να βασιλεύει η ατιμωρησία και η ανομία. Ότι οι κυρώσεις, τα πρόστιμα και οι ποινές θα επιβάλλονται - κι αφού επιβληθούν, δεν θα χάνονται στην ομίχλη. Κι ότι ο φοροφυγάς και το λαμόγιο θα πάψουν να είναι πρότυπα επιτυχίας. Να γίνουμε (επιτέλους) κράτος δικαίου.
8. Και για να ξεκινήσει η πολυπόθητη ανάπτυξη πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Σταθερότητα, ξεκαθαρισμένο επιχειρηματικό πλαίσιο, ενθάρρυνση της καινοτομίας. Στην εποχή μας δεν χρειάζονται κεφάλαια αλλά κεφάλια.

Δεν με απασχολεί τόσο το Μνημόνιο όσο οι συνθήκες που μας το έφεραν - και θα το ξαναφέρουν, αν δεν αλλάξουμε. Ας εφαρμόσουμε τις μεταρρυθμίσεις για τις οποίες όλοι συμφωνούν, αλλά κανείς δεν τολμάει. Θα είναι πιο εύκολο, αν μείνουμε στο ευρώ. Γιατί αλλιώς η αναστάτωση και αναταραχή θα είναι πολύ μεγάλη και το μόνο που θα μας απασχολεί για αρκετά χρόνια θα είναι η σκέτη επιβίωση.
Και μετά ξύπνησα…

Κυριακή 10 Ιουνίου 2012

Και το συμπέρασμα της ημέρας!


Και κάτι ακόμη για να κλείσουμε την εβδομάδα και να ανοίξουμε την πόρτα στη Δευτέρα..
Εν κατακλείδι, δηλώνω με λύπη ότι, μετά την εμπειρία μου από τη διόρθωση γραπτών στις πανελλαδικές εξετάσεις, είναι ανάγκη να αλλάξει το εκπαιδευτικό μας σύστημα και να βοηθήσουμε όλοι στη δημιουργία σκεπτόμενων ανθρώπων που θα έχουν τη δυνατότητα να συνθέτουν ένα κείμενο και όχι να παραθέτουν κομμάτια αποστήθισης από τα εκάστοτε λυσάρια, τα οποία δυστυχώς δεν έχουν αφομοιώσει και κατανοήσει.
Καλό μας βράδυ!

Και το τραγούδι της Κυριακής

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2012

Διαγώνισμα στα Αρχαία Ελληνικά - Γ' Γυμνασίου


ΚΕΙΜΕΝΟ:
[79] στε προσήκει τούτους εδαιμονεστάτους γεσθαι, οτινες πρ μεγίστων κα καλλίστων κινδυνεύσαντες οτω τν βίον τελεύτησαν, οκ πιτρέψαντες περ ατν τ τύχ, οδ’ ναμείναντες τν ατόματον θάνατον, λλ’ κλεξάμενοι τν κάλλιστον. Κα γάρ τοι γήρατοι μν ατν α μνμαι, ζηλωτα δ π πάντων νθρώπων α τιμαί· [80] ο πενθονται μν δι τν φύσιν ς θνητοί, μνονται δ ς θάνατοι δι τν ρετήν. Κα γάρ τοι θάπτονται δημοσίᾳ, κα γνες τίθενται π’ ατος ῥώμης κα σοφίας κα πλούτου, ς ξίους ντας τος ν τ πολέμ τετελευ-
τηκ
ότας τας ατας τιμας κα τος θανάτους τιμσθαι. [81] γ μν ον ατος κα μακαρίζω το θανάτου κα ζηλ, κα μόνοις τούτοις νθρώπων ομαι κρεττον εναι γενέσθαι, οτινες, πειδ θνητν σωμάτων τυχον, θάνατον μνήμην δι τν ρετν ατν κατέλιπον.
                                                                        Λυσίας, Επιτάφιος τοις Κορινθίοις βοηθος 79-81

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1) Να μεταφράσετε το κείμενο από το «ο πενθονται..................κατέλιπον»
(4 μονάδες)

2) Ποιοι αξίζουν, σύμφωνα με το κείμενο, να θεωρούνται πραγματικά ευτυχισμένοι και γιατί;
(2 μονάδες)                                                                                         

3) Για ποιο λόγο αξίζουν οι παραπάνω ιδιαίτερες τιμές;
(2 μονάδες)

4.α) Να γράψετε στην κόλλα σας τις λέξεις της Α΄ στήλης και δίπλα σε καθεμιά το σωστό συντακτικό της χαρακτηρισμό από τη Β΄ στήλη (ένα στοιχείο της Β στήλης δε θα χρησιμοποιηθεί)

Στήλη Α

Στήλη Β

γεσθαι
Αντικείμενο ειδικό απαρέμφατο
ς ντας
Υποκείμενο τελικό απαρέμφατο στο απρόσωπο ρήμα
γήρατοι
Αιτιολογική μετοχή
κρεττον εναι
Κατηγορούμενο

Επιθετική μετοχή
(2 μονάδες)


β) - πειδ θνητν σωμάτων τυχον
οτινες θάνατον μνήμην δι τν ρετν ατν κατέλιπον
Να αναγνωριστούν συντακτικά οι δευτερεύουσες προτάσεις (εισαγωγή-εκφορά)
(2 μονάδες)

5.α)   τυχον: Να κλιθεί στο β΄ ενικό πρόσωπο στο χρόνο που είναι, συμπληρώνοντας σωστά τον πίνακα (να μεταφερθεί στην κόλλα σας)
                       
Οριστική
Υποτακτική
Ευκτική
Προστακτική




             
γενέσθαι: Να κλιθεί στο χρόνο που βρίσκεται στην οριστική
(3 μονάδες)

β) Να κλιθούν οι παρακάτω λέξεις στη δοτική και αιτιατική στον αριθμό που βρίσκονται
         νθρώπων, σωμάτων                                                                           
(1 μονάδα)

6.α) Για καθένα από αυτά τα ουσιαστικά να βρείτε έναν ετυμολογικά συγγενή τύπο από το παραπάνω κείμενο:
Κατάλοιπο
Επιτρέπω
Ταφή
Γέννηση
Τύχη
(2 μονάδες)
β) Να σχηματίσετε προτάσεις στη νέα ελληνική με δύο από τις παραπάνω λέξεις
(2 μονάδες)


I'm a teacher and you know it!


Για να γελάσει και λίγο το χειλάκι μας...νομίζω ότι όλοι το έχουμε ανάγκη.

Πέμπτη 7 Ιουνίου 2012

Τέσσερις δράσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων Τι προτείνει ο όμιλος Manpower Group που εξειδικεύεται στην υποστήριξη στελεχών

Τέσσερις κατευθύνσεις για την αντιμετώπιση της ανεργίας των νέων παρουσιάζει η μελέτη «Ζητούνται: Νέοι με Ενέργεια και Θέληση για Καριέρα» την οποία εκπόνησε η ManpowerGroup. Η μελέτη θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του Φόρουμ για την Απασχόληση των Νέων το οποίο διοργανώνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εργασίας (ILO) από τις 23 ως τις 25 Μαΐου στη Γενεύη. 

Το πρόβλημα λαμβανει εκρηκτικές διαστάσεις στην Ελλάδα καθώς το ποσοστό των νέων ανέργων (15-24 ετών) έφτασε το 53,8% στις αρχές του 2012, την ώρα που στην Ευρώπη των 27 ήταν 22,6% και παγκοσμίως 12,7%. Οι προτεινόμενες κατευθύνσεις στη μελέτη της η Manpower είναι οι εξής:

α.«Συμμετοχή σε σχολικά προγράμματα επαγγελματικού προσανατολισμού: Μέσω της συνεργασίας τους με σχολεία και εκπαιδευτικούς οργανισμούς, οι εργοδότες έχουν τη δυνατότητα να βελτιώσουν την ποιότητα των υπηρεσιών συμβουλευτικής προς τους νέους, τη στιγμή που οι μαθητές καλούνται να πάρουν σημαντικές αποφάσεις για το επαγγελματικό τους μέλλον.

β. Προώθηση μιας πιο θετικής εικόνας για την επαγγελματική εκπαίδευση: Η ετήσια Ερευνα Ελλειψης Ταλέντου της ManpowerGroup εντοπίζει ένα συνεχιζόμενο έλλειμμα ανθρώπινου δυναμικού με τεχνική κατάρτιση. Ομως, τα προγράμματα επαγγελματικής εκπαίδευσης θεωρούνται κατώτερα των ακαδημαϊκών, γεγονός που εμποδίζει τους νέους να στραφούν σε αυτά. Οι νέοι, ειδικά εκείνοι που κινδυνεύουν να εγκαταλείψουν τη βασική εκπαίδευση, θα πρέπει να ενημερωθούν τόσο για την υψηλή ζήτηση που παρατηρείται στην αγορά για καταρτισμένους τεχνικούς και τεχνίτες, όσο και για τις ανταγωνιστικές αμοιβές.

γ. Δημιουργία και συμμετοχή σε προγράμματα απόκτησης επαγγελματικής εμπειρίας: Οι νέοι πρέπει να αποκτήσουν την απαιτούμενη εμπειρία που θα αποδεικνύει στους εργοδότες ότι είναι ικανοί να εφαρμόσουν τις ικανότητές τους σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον. Προγράμματα πρακτικής άσκησης, έργα συγκεκριμένης διάρκειας και προσωρινή απασχόληση είναι μερικές από τις λύσεις που βοηθούν τους νέους να αποκτήσουν εργασιακή εμπειρία και να αποδείξουν στους μελλοντικούς τους εργοδότες ότι μπορούν να εφαρμόσουν τις γνώσεις τους στο εργασιακό περιβάλλον.

δ. Επένδυση στη δημιουργία ποιοτικών, entry-level θέσεων: Ενας τρόπος για να αυξηθεί ο αριθμός των θέσεων για νέους που ξεκινούν τη σταδιοδρομία τους είναι να αυξηθεί ο αριθμός των ατόμων που δημιουργούν θέσεις εργασίας. Ενισχύοντας τη νεανική επιχειρηματικότητα, ενισχύουμε τους ίδιους τους νέους επιχειρηματίες, καθώς επίσης και τις κοινότητες μέσα στις οποίες δραστηριοποιούνται».

Το ζήτημα της ανεργίας των νέων έχει ενεργοποιήσει τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εργασίας, ο οποίος, με στόχο να αφουγκραστεί τις απόψεις των ίδιων των νέων για το θέμα διεξήγε σειρά εκδηλώσεων σε 46 χώρες. Κορύφωση αυτής της προσπάθειας αποτελεί το Φόρουμ για την Απασχόληση των Νέων που πραγματοποπιείται από τις 23 ως τις 25 Μαΐου στη Γενεύη.

«Οι υπάρχουσες υποδομές και αντιλήψεις στην Ελλάδα δεν βοηθούν. Εν μέσω κρίσης και με τον έναν στους δύο νέους να βρίσκεται εκτός αγοράς εργασίας, αυτά πρέπει να αλλάξουν: με κοινή προσπάθεια από κράτος, επιχειρήσεις, ΜΚΟ, ακαδημαϊκή κοινότητα και υποψήφιους εργαζομένους» σημειώνει η κυρία Βενετία Κουσία, διευθύνουσα σύμβουλος της ManpowerGroup. Κατά την άποψή της «οι νέοι χρειάζονται περισσότερη εργασιακή εμπειρία και επαγγελματικές δεξιότητες, καθώς και καλύτερη, σφαιρικότερη ενημέρωση, ώστε να κατευθυνθούν προς το καταλληλότερο γι αυτούς επαγγελματικό περιβάλλον και στη συνέχεια να προβούν στις σωστές επιλογές».

Η ManpowerGroup εξειδικεύεται στην εύρεση, αξιολόγηση και υποστήριξη στελεχών, στην εξωτερική ανάθεση τμημάτων λειτουργιών και έργων (outsourcing) και στη συμβουλευτική σε ζητήματα σχετικά με το ανθρώπινο δυναμικό. Διαθέτει 3.800 γραφεία σε περισσότερες από 80 χώρες.


Τρίτη 5 Ιουνίου 2012

Ευεργετικό φεγγάρι...



Το γιατί το φεγγάρι μού φέρνει στο νου το παραπάνω συγκρότημα δεν είμαι σε θέση να το εξηγήσω, ίσως φταίνε τα φεγγάρια, ίσως η καταπίεση που έχουμε υποστεί όλο αυτό το διάστημα από την πολιτική κατάσταση, ίσως ο νεοέλληνας που με περιτριγυρίζει και με πονάει συχνά, ίσως το δικό μου στραβό κεφάλι, ίσως η δική μου λάθος οπτική, ίσως να μην είμαι σε θέση να το απαντήσω, ίσως να ξέρω και την απάντηση. Θα προτείνω στους αναγνώστες του ιστολογίου αυτού να ακούσουν δυνατά Ramones και να ταξιδέψουν με το φεγγάρι και να σταματήσουν μόνο στις ομορφιές της ελληνικής υπαίθρου που όταν φωτίζονται από το φεγγάρι αποκτούν μια άλλη διάσταση.
Πολλές οι νύχτες με φεγγάρι που μ' αρέσουν!

Φωνή απ'τη Θάλασσα


Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
        φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
        και την ευφραίνει.


Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
        ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Το ψάλλει με την θεία της φωνή εκείνη,
όταν στους ώμους της απλώνει την γαλήνη
        σαν φόρεμά της ο καιρός ο θερινός.


Φέρνει μηνύματα εις ταις ψυχαίς δροσάτα
η μελωδία της. Τα περασμένα νειάτα
        θυμίζει χωρίς πίκρα και χωρίς καϋμό.
Οι περασμένοι έρωτες κρυφομιλούνε,
αισθήματα λησμονημένα ξαναζούνε
        μες στων κυμάτων τον γλυκόν ανασασμό.


Τραγούδι τρυφερό η θάλασσα μας ψάλλει,
τραγούδι που έκαμαν τρεις ποιηταί μεγάλοι,
        ο ήλιος, ο αέρας και ο ουρανός.
Και σαν κυττάζεις την υγρή της πεδιάδα,
σαν βλέπεις την απέραντή της πρασινάδα,
        τον κάμπο της πούναι κοντά και τόσο μακρυνός,
γεμάτος με λουλούδια κίτρινα που σπέρνει
το φως σαν κηπουρός, χαρά σε παίρνει
        και σε μεθά, και σε υψώνει την καρδιά.
Κι αν ήσαι νέος, μες σταις φλέβες σου θα τρέξη
της θάλασσας ο πόθος· θα σε ’πη μια λέξι
το κύμα απ’ τον έρωτά του, και θα βρέξη
        με μυστική τον έρωτά σου μυρωδιά.






Βγάζει η θάλασσα κρυφή φωνή —
        φωνή που μπαίνει
μες στην καρδιά μας και την συγκινεί
        και την ευφραίνει.




Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων; —
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων,
        που σάβανό των έχουν τον ψυχρόν αφρό,
και κλαίν για ταις γυναίκες των, για τα παιδιά των,
και τους γονείς των, για την έρημη φωλιά των,
           ενώ τους παραδέρνει πέλαγο πικρό,




σε βράχους και σε πέτραις κοφτεραίς τους σπρώχνει,
τους μπλέκει μες στα φύκια, τους τραβά, τους διώχνει,
        κ’ εκείνοι τρέχουνε σαν νάσαν ζωντανοί
με ολάνοιχτα τα μάτια τρομαγμένα,
και με τα χέρια των άγρια, τεντωμένα,
        από την αγωνία των την υστερνή.


Τραγούδι είναι, ή παράπονο πνιγμένων;—
το τραγικό παράπονο των πεθαμένων
        που κοιμητήριο ποθούν χριστιανικό.
Τάφο, που συγγενείς με δάκρυα ραντίζουν,
και με λουλούδια χέρια προσφιλή στολίζουν,
        και που ο ήλιος χύνει φως ζεστό κ’ ευσπλαγχνικό.


Τάφο, που ο πανάχραντος Σταυρός φυλάει,
που κάποτε κανένας ιερεύς θα παή
        θυμίαμα να κάψη και να ‘πη ευχή.
Χήρα τον φέρνει που τον άνδρα της θυμάται
ή υιός, ή κάποτε και φίλος που λυπάται.
Τον πεθαμένο μνημονεύουν· και κοιμάται
        πιο ήσυχα, συγχωρεμένη η ψυχή.
(Από τα Αποκηρυγμένα, Ίκαρος 1983)