ΒΕΡΟΛΙΝΟ, Εδώ και 25 ολόκληρα χρόνια ο γερμανός σκηνοθέτης Βιμ Βέντερς είχε στα σχέδιά του το γύρισμα μιας ταινίας για την πρωτοπόρο χορεύτρια και χορογράφο του μοντέρνου χορού Πίνα Μπάους. Η τραγική ειρωνεία είναι ότι ακριβώς τη χρονιά που αποφάσισε να ξεκινήσει τα γυρίσματα της ταινίας η Μπάους πέθανε. Αν οι στρατιές των θαυμαστών της, αλλά και οι συνεργάτες της, δεν επέμεναν παρά τον θάνατό της να τη γυρίσει, ο σκηνοθέτης θα είχε εγκαταλείψει το σχέδιο της «Ρina», ταινίας που παρουσιάστηκε εκτός διαγωνισμού στην εφετινή Μπερλινάλε.
«Το ερώτημα δεν είναι γιατί ήθελα να κάνω μια ταινία για την Μπάους, αλλά το πώς θα μπορούσα να τη γυρίσω » δήλωσε ο σκηνοθέτης των «Φτερών του έρωτα» και του «Παρίσι- Τέξας». « Το γιατί ήταν δεδομένο. Οταν είδα για πρώτη φορά δουλειά της Πίνα, το 1984, έμεινα άναυδος. Το πώς όμως... ήταν ένα θέμα. Δεν ήξερα πώς να τοποθετηθώ επάνω της ως κινηματογραφιστής ».
Ο Βέντερς είπε ότι τελικά βρήκε τον τρόπο βλέποντας στις Κάνες ένα τρισδιάστατο ντοκυμαντέρ για τους U2. « Πήρα τηλέφωνο την Πίνα και της είπα χαρούμενος: “Βρήκα πώς θα γυρίσουμε την ταινία!” ». Αυτό συνέβη το 2006. Τρία χρόνια αργότερα και ενώ ήταν έτοιμος για τα γυρίσματα, η Πίνα Μπάους μπήκε στο νοσοκομείο για ένα τυπικό τσεκάπ. Πέντε ημέρες αργότερα πέθανε.
«Η αρχική ιδέα ήταν να γυρίσουμε μαζί όλο τον κόσμο·από την Ευρώπη στη Βόρεια Αμερική, μετά στη Νότια Αμερική και στην Ασία» αποκάλυψε ο Βέντερς, προσθέτοντας ότι σκόπευε να φιλμάρει την Μπάους ενώ εκείνη εργαζόταν μαζί με τους χορευτές της. «Ο τρόπος με τον οποίο δούλευε με το επιτελείο της ήταν εξαιρετικός» σημείωσε. «Τους έκανε ερωτήσεις και εκείνοι έπρεπε να απαντούν με κινήσεις. Από εκεί μπορούσε να φτιάξει ένα ολόκληρο έργο». Αναγκαστικά, για τις ανάγκες του φιλμ, ο Βέντερς έπρεπε πλέον να βρει αντικαταστάτρια της Μπάους. Ετσι, την αντικατέστησαν... οι ίδιοι οι χορευτές της. «Ολες οι ερωτήσεις που θα έκανα στην Πίνα έγιναν στους χορευτές της. Και αυτοί απάντησαν με κινήσεις».
Ο Βέντερς είναι τόσο μεγάλος θαυμαστής της Μπάους ώστε να θεωρεί ότι ακόμη και ο όρος «μοντέρνος χορός» δεν της ταιριάζει. «Η δουλειά της σχετίζεται με αυτά που όλοι μας λέμε στον εαυτό μας μέσω κινήσεων. Η τεχνική της ήταν σχεδόν επιστημονική: πώς μπορούμε να “διαβάσουμε” το ποιοι είμαστε από τον τρόπο που κινούμαστε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου