«Δεν ξέρω... Το μόνο που ξέρω είναι ότι για μένα κάθε φορά που κάνω κάτι είναι σαν πρώτη φορά. Οταν αρχίζω να δουλεύω κάτι καινούργιο είναι σαν να αρχίζω από την αρχή, είναι σαν να κάνω ένα νέο ξεκίνημα, είναι και πάλι ένα ταξίδι στην άγνοια. Ποτέ δεν ένιωσα ότι κάπου φτάνω. Το συναίσθημα που έχω δουλεύοντας είναι το συναίσθημα της πρώτης φοράς. Επίσης έχω νιώσει μέσα από τη δουλειά μου τη χαρά τού να συναντάς ανθρώπους και να μαθαίνεις πράγματα. Είναι αυτή η χαρά που έχεις σε κάθε σου ξεκίνημα και σε κάθε σου γνωριμία».
Πάντως αυτό το αίσθημα της αιώνιας αρχής είναι ένας καλός τρόπος να γυρίζει κάποιος την πλάτη στο τέλος και στον θάνατο...
«Στην πραγματικότητα ναι. Ισως μάλιστα ο καλύτερος τρόπος».
Για εσάς ποια είναι η ουσία της ζωής;
«Δεν ξέρω ποια είναι η ουσία της ζωής. Αυτό που ξέρω είναι ότι απολαμβάνω την κάθε στιγμή της ζωής, ζω το παρόν και κάποιες φορές είναι πραγματικά υπέροχο ακόμη και όταν το συνειδητοποιείς αυτό που έζησες εκ των υστέρων. Για να μην πω ότι αυτή η εκ των υστέρων συνειδητοποίηση είναι και ο πιο ασφαλής τρόπος για να μη χάνεις τη ζωή σου. Συχνά όταν τη στιγμή που ζεις τη σκέφτεσαι και την αναλύεις ενώ τη ζεις, τη χάνεις. Προσπαθώντας να την αναλύσεις, η στιγμή έχει ήδη φύγει. Εγώ μια ζωή ψάχνω για κάτι, αλλά δεν ξέρω τι είναι αυτό το κάτι. Είναι όμως πάντα εκεί, το βλέπω αλλά ποτέ δεν το πλησιάζω τόσο κοντά που να διακρίνω τι είναι αυτό το κάτι που με τραβάει προς το μέρος του. Ισως αυτή η αδυναμία μου να αποκαλύψω αυτό το κάτι να είναι και η πηγή τής συνεχιζόμενης επιθυμίας μου. Η ουσία της ζωής είναι να συνεχίσει κάποιος να επιθυμεί».