Τα μπάνια του λαού

Τα μπάνια του λαού...

Tου Θανου Oικονομοπουλου

Ο κόσμος τα προτίμησε ακόμη και τη μέρα των εκλογών. Τα μπάνια του! Και δεν χωράει αμφιβολία πως από δω κι εμπρός σε αυτά θα «αφοσιωθεί» (στο μέτρο των δυνατοτήτων και των περιθωρίων ενός εκάστου...) απεξαρτημένος από την πολιτικολογία και τη «μηνυματολογία», με την οποία ασχολούνται (αμήχανα, δειλά, δίχως διάθεση ειλικρίνειας...) σε ό,τι τουλάχιστον αφορά τον δημόσιο λόγο τους κόμματα και πολιτικοί. Δεν πρόκειται περί αδιαφορίας του λαού – πώς, άλλωστε, μπορεί κανείς να αδιαφορεί για όλα αυτά που... «θα γίνουν για εκείνον, χωρίς εκείνον». Για επίδειξη ρεαλισμού πρόκειται: απολαμβάνω όσα και όπως μπορώ, δεν στενοχωριέμαι προκαταβολικά για τα όσα «έρχονται», πόσω μάλλον που η δυνατότητά μου συμμετοχής στη διαμόρφωσή τους είναι περίπου ανύπαρκτη...

Αυτό το ιστορικό «ε, να μη χαλάσουμε και τα μπάνια του λαού!», το είχε εκστομίσει ο Ανδρέας Παπανδρέου, με τη μοναδική του ικανότητα να «πιάνει» τις διαθέσεις της κοινωνίας (αυτός άλλωστε είχε πρωτοπεί το «λάβαμε το μήνυμα»...), όταν είχε ερωτηθεί στη δεκαετία του ’80 αν σκόπευε να προκηρύξει εκλογές μέσα στο καλοκαίρι. Καταλάβαινε τον ερωτικό δεσμό του νεοέλληνα με το «καλοκαιράκι», τη γενική χαλαρότητα της εποχής, τη δυνατότητα να περνάς καλά σχετικά εύκολα και με μικρό κόστος, το αίσθημα «άνεσης» που σου δίνει όχι μόνο η θερινή άδεια (και το σχετικό επίδομα!), αλλά και η «παύση πληρωμών» σε ανάγκες όπως σχολεία και φροντιστήρια, θέρμανση κ.λπ.

Αλλαξαν οι καιροί, ακρίβυνε το «φθηνό» ελληνικό καλοκαιράκι, τα «μπάνια» τα μπορείς μονάχα σε «κλειστές» παραλίες με τσουχτερό εισιτήριο, η απόδραση στα νησιά πανάκριβη για μια οικογένεια (τα ναύλα πολλαπλασίως ακριβότερα από τη μέση αύξηση των εισοδημάτων), ο «μήνας των διακοπών» συρρικνώθηκε σε δύο εβδομάδες στην καλύτερη περίπτωση. Δεν άλλαξε, όμως, ο έρωτας του Ελληνα για το «καλοκαιράκι» και τις διάφορες δυνατότητες «απόδρασης» που προσφέρει – έστω και στο «σινεμαδάκι» (όσο και αν το εισιτήριό του, παραδοσιακά φθηνότερο από εκείνο του «χειμερινού», έχει πια εξισωθεί...), στην αυλή της κοντινής ταβέρνας ή στα υπαίθρια καφέ...

«Τα μπάνια του λαού» – θεσμός αξιοσέβαστος, αδιατάρακτος από την πολιτική τάξη, όσο και αν «προκαλείται» να τον εκμεταλλευθεί, ποντάροντας στις χαλαρότερες αντιδράσεις της κοινωνίας, σε τυχόν «μέτρα» δυσμενή (άσχετα με το πόσο επιβεβλημένα προβάλλουν...) και αντιλαϊκά που θα εξαγγελθούν κι θα αρχίσουν να ισχύουν μέσα στο «καλοκαιράκι». Το παραδέχονται κιόλας: «να πάρουμε τα μέτρα το καλοκαίρι, ώστε να “ξεχασθούν”(;) από τον κόσμο» μέχρι το κρίσιμο φθινόπωρο της ακρίβειας και των... πολιτικών επανεκκινήσεων!

Με τούτο το καλοκαιράκι και «τα μπάνια» μας, τι προβλέπεται; Το βέβαιο είναι πως μέτρα θα μας έρθουν. Το ’χει ξεκαθαρίσει η κυβέρνηση. Κι έπρεπε να μας έχουν ήδη έρθει, καιρό τώρα (αν ήμασταν σοβαροί) αν δεν είχε πρυτανεύσει η «λογική» της... «ήπιας προσαρμογής» κι αν δεν είχε τελευταία μεσολαβήσει η προεκλογική περίοδος, όπου και σ’ αυτήν προτιμήθηκε η σκοπιμότητα από την ειλικρίνεια και την αποτελεσματικότητα. Μέτρα μέσα στο χαλαρό καλοκαιράκι, με την ελπίδα να έχουν «απορροφηθεί» από τον κόσμο μέχρι το φθινόπωρο. Ενα φθινόπωρο, άλλωστε, που προοιωνίζεται «καυτό» από πλευράς πολιτικών εξελίξεων...

Από τον «ρυθμό» της επιβολής των μέτρων κι ανάλογα με το σε πόσες... δόσεις θα εξαγγελθούν και θα αρχίσουν να εφαρμόζονται, θα μπορέσει κανείς να προσδιορίσει και το πότε προβλέπεται να στηθούν οι εθνικές κάλπες. Αν η πρώτη δόση (περί το τέλος του μήνα) είναι «πρόσβαρη», προδικάζοντας την (έτσι κι αλλιώς προαποφασισμένη) δεύτερη κάπως πιο «λάιτ», θα ευνοηθούν τα σενάρια που θέλουν τον Καραμανλή να προσανατολίζεται για πρόωρες τον Οκτώβρη – αν πάλι οι δύο δόσεις είναι ισόβαρα μοιρασμένες, το πιθανότερο είναι να πάμε σε εθνικές εκλογές τον Μάρτη, με αφορμή την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Σε κάθε περίπτωση...

...Καλό Σαββατοκύριακο, τιμώντας «τα μπάνια του λαού»!