Σαράντα χρόνια δάσκαλος

Πριν λίγες μέρες έπεσε στα χέρια μου ή πιο σωστά μου προσφέρθηκε το βιβλίο του Λαρισαίου Γιάννη Μήτσιου "Σαράντα χρόνια δάσκαλος". Ομολογώ ότι άρχισα να το διαβάζω διστακτικά αλλά στην πορεία της ανάγνωσης με συγκίνησε ιδιαίτερα. Ένας πρώτος λόγος είναι γιατί συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά τον αγώνα που έκανε η γενιά των πατεράδων μας για τη βιοπάλη πεισματικά που ίσως τους έκανε και περισσότερο άνδρες και τους βοηθούσε να πάρουν και πιο εύκολα τη ζωή στα χέρια τους (προς αποφυγή παρεξηγήσεων δεν εξαιρώ τον εαυτό μου όταν αναφέρομαι στη νεότερη γενιά, κι εγώ πολλά βρήκα έτοιμα). Ένας δεύτερος λόγος είναι ότι ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός για σαράντα χρόνια αγγίζει πραγματικά την ψυχή μου και με ανησυχεί το γεγονός ότι όλα όσα εκείνος βίωσε τα ζω κι εγώ σε μεγάλο βαθμό. Οφείλω να σημειώσω τη διορατικότητα του συγγραφέα που αναφέρεται στις καταλήψεις του '90 και είναι ανήσυχος για το τι θα γίνει στο μέλλον. Είδαμε είναι αλήθεια ένα μικρό δείγμα στις μέρες μας...Προτείνω ανεπιφύλακτα την ανάγνωση του βιβλίου αυτού στους εκπαιδευτικούς, είναι σίγουρο ότι θα αποκομίσουν πολλά! Εγώ έσπευσα και το δώρισα σε δύο πολύ αγαπημένα μου πρόσωπα...

Απόσπασμα από κριτική της εφημερίδας Ελευθερίας
Ο κ. Καθηγητής

* «ΑΝΕΚΑΘΕΝ ο δάσκαλος ήταν ο ταπεινός, ο καταφρονεμένος, ο κακοπληρωμένος εργάτης του πνεύματος. Ο παραγιός που τον δεχόμαστε πάντα απ’ την πόρτα της υπηρεσίας. Ο γιατρός, ο δικηγόρος, ο στρατηγός, ο πολιτικός, ο τηλεαστέρας είναι οι αναγνωρίσιμοι. Αυτοί γίνονται αντικείμενα σεβασμού και θαυμασμού, αυτοί ανταμείβονται πλουσιοπάροχα. Το δασκαλίκι είναι το παρακατιανό αποπαίδι των πνευματικών επιτηδευμάτων...».

Έτσι μελαγχολικά ξεκινά το πρόσφατο βιβλίο του ο Γιάννης Μήτσιου. «Σαράντα χρόνια Δάσκαλος», που στην πραγματικότητα μάλλον περισσότερα εθήτευσε συνολικά ως καθηγητής ο Λαρισαίος γνωστός Φυσικός (και Νομικός). Αυτοβιογραφικό πόνημα, ιδιαιτέρως ενδιαφέρον αφού με κάθε ευκαιρία προκύπτει η γενίκευση, η άποψη, η πρόταση. Καθώς ιστορείται η σχολική ζωή, η εφηβεία με τις χαρές και τα προβλήματα, κάμποσων από τις τελευταίες μαθητικές γενιές. Θα διαβαστεί...