Καλό Χειμώνα

Ξεκινάω τη χειμερινή αυτή ανάρτηση με έναν αγαπημένο πίνακα από το Νικόλαο Γύζη. Τα χρώματά του μου δίνουν την αίσθηση του χειμερινού τοπίου και της όμορφης μελαγχολίας ή πιο σωστά εσωστρέφειας ή ακόμη πιο σωστά εσωτερικότητας του χειμώνα. Κάποτε έλεγα ότι μόνο την Άνοιξη αγαπώ από τις εποχές του χρόνου, αυτό όμως δεν ισχύει πια. Απολαμβάνω πάρα πολύ την όμορφη αυτή φύση, τη μετάβαση από το πράσινο στο καφετί, τις βροχές που μας κρατάνε πιο πολύ στο σπίτι μας και τις λιακάδες που έρχονται να μας ξεσηκώσουν και να μας ταρακουνήσουν και να αποσπάσουν ένα πιο πλατύ χαμόγελο από τον καθένα μας. Σήμερα, με φόντο το γκρίζο ουρανό διέσχιζα το θεσσαλικό κάμπο και χάρηκα σα μικρό παιδί μια πανέμορφη εικόνα ενός κοπαδιού πουλιών που κυριολεκτικά χόρευε στον ουρανό και σχημάτιζε ζηλευτές εναέριες χορογραφίες. Δεν θα μπορούσα να μοιραστώ μαζί σας πιο όμορφη εικόνα από αυτήν για την έναρξη του χειμώνα. Ας χαρίσουμε και λίγη από αυτήν την ομορφιά στην ψυχή μας!