Πρώτα άκουσα τα τραγούδια της και μετά την είδα για να συνδέσω φωνή με εικόνα. Η Αντέλ (Adele) δεν είναι η τυπική ποπ σταρ: ξανθιά, καλλίγραμμη, καλλονή. Δεν είναι καν μια συνηθισμένη κοπέλα. Εχει κάτι στο πρόσωπό της που θυμίζει μελαγχολικό πορτρέτο μιας άλλης εποχής, χαρακτηρίζεται μάλλον ευτραφής, αν περνούσε από τα εγχώρια talent shows οι κριτές ή θα την έκοβαν ή θα της πρότειναν on air να χάσει κιλά.
Κι όμως, αυτό το κορίτσι, που δεν είναι σοπράνο ούτε όμως και ρόκερ, συγκρίνεται σήμερα με τη Μαντόνα και τους Μπιτλς, αφού κατόρθωσε να βρίσκεται με το δεύτερο άλμπουμ της, στα 21 της χρόνια (γεννημένη το 1988) και χωρίς να μεταμορφώνεται από ασχημόπαπο σε άλιεν όπως η Lady Gaga, για ένατη εβδομάδα στη σειρά στην πρώτη θέση του βρετανικού τσαρτ.
Πώς έγινε τόσο επιτυχημένη; Την μάθαμε για πρώτη φορά το 2008, όταν της απονεμήθηκε από το BBC το Sound of 2008, στη νεότερη σε ηλικία νικήτρια όπως την ψήφισαν μπλόγκερ, μουσικοκριτικοί, ραδιοφωνικοί παραγωγοί. Το πρώτο της άλμπουμ, με τίτλο «19», πούλησε 1,1 εκατ. αντίτυπα και έμεινε για 106 εβδομάδες στα τσαρτ.
Δεν είναι δημοφιλής μόνο στην Αγγλία ή στην Αμερική. Φαν της υπάρχουν παντού. Εχει αποσπάσει δύο βραβεία Γκράμι σαν πρωτοεμφανιζόμενη καλλιτέχνης, το δεύτερο άλμπουμ της, «21», έχει πουλήσει ήδη 1,5 εκατ. αντίτυπα μέσα σε εννιά εβδομάδες.
Οταν η Αντέλ ερμήνευσε το «Someone like you» λάιβ στην πρόσφατη απονομή των βρετανικών μουσικών βραβείων, μόνη με ένα πιάνο, χαρακτηρίστηκε πολύ γενναία, αφού οι συνάδελφοί της συνηθίζουν να σκηνοθετούν υπερθεάματα.
Η Αντέλ (το πλήρες ονοματεπώνυμό της είναι Αντέλ Λόρι Μπλου Αντκινς) πηγαίνει κόντρα στο ρεύμα. Ο κόσμος την αντιμετωπίζει σαν αληθινό ταλέντο. Δεν πουλάει ούτε υποδύεται κάτι που δεν είναι. Ξέρει από προώθηση ή ακούει πολύ προσεκτικά τον μάνατζέρ της.
Ξεκίνησε, πάντως, να τραγουδάει στα τέσσερά της. Μικρή λάτρευε τις Σπάις Γκερλς, έχει πει, άλλωστε, πως «με έκαναν αυτό που είμαι σήμερα». Καμία σχέση. Αγαπούσε όμως και τους Cure, τον Τζεφ Μπάκλεϊ, την Πέγκι Λι, έγραψε το πρώτο της τραγούδι στα 16 της. Κατά καιρούς, έχουν επιχειρήσει να την συγκρίνουν με την Εϊμι Γουάινχαουζ και την Ντάφι. Ούτε κατά διάνοια.
Τι λέει η ίδια σήμερα; «Δεν έχω κανένα πρόβλημα να εξηγώ γιατί μιλούν οι στίχοι μου. Μου αρέσει στ’ αλήθεια η ποίηση. Δεν είμαι πολύ καλή στην ανάγνωση, αλλά λατρεύω να γράφω. Δεν έχω ιδέα τι θα κάνω αν η μουσική μου καριέρα καταστραφεί. Δεν έχω ακόμη μία αξιοπρεπή δουλειά».
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_2_02/04/2011_437790
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου