Μαραθώνιος...

Επιτέλους Παρασκευή μεσημέρι κι εγώ βρήκα το χρόνο να γράψω για την εμπειρία του μαραθωνίου. Δε λέω ότι δε φλερτάρω με την ιδέα του κλασικού μαραθωνίου εδώ και πολλά χρόνια αλλά για φέτος αρκέστηκα στον αγώνα των 5 χιλιομέτρων γιατί έκρινα ότι μέχρι εκεί με πήγαιναν τα πόδια μου. Η εμπειρία ήταν καταπληκτική, μια υπέροχη γιορτή, ένα καταπληκτικό κλίμα παρά την απαισιοδοξία και μιζέρια των ημερών και παρά τον ομολογουμένως άσχημο καιρό της Κυριακής
Τρέξτε παιδιά γιατί χανόμαστε...
Να είμαστε καλά και του χρόνου