Θέλω τόσα να γράψω αλλά ένα πεντάλεπτο τηλεθέασης μου φέρνει έναν κόμπο στο στομάχι με μπόλικο άγχος και αρκετή ένταση...Επέλεξα λοιπόν να αναρτήσω το παραπάνω άσμα γιατί δε θέλω να αρχίσω να παραπονιέμαι. Ήθελα να μιλήσω για τους αρχαιολογικούς χώρους που επισκέφτηκα κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού και για την αίσθηση εγκατάλειψης που μού έδωσαν, για τα απίστευτα σκουπίδια που πετάμε εμείς σε όλο το οδικό δίκτυο, σε λιμάνια και σταθμούς και για αυτή την υπέροχη ελληνική ύπαιθρο την οποία δεν εκτιμάμε αρκετά, δυστυχώς. Καλύτερα όμως να γράψω κάποια άλλη στιγμή...Ας απολαύσουμε το υπέροχο τραγούδι και ας μιλάμε λιγότερο δρώντας περισσότερο. Καλό απόγευμα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου