Ποίηση Γιάννη Αγγελάκα

Καλημέρα, ένα μικρό αφιέρωμα στην ποίηση του Γιάννη Αγγελάκα. Και οι δύο ποιητικές του συλλογές (Σάλια, μισόλογα και τρύπιοι στίχοι & Πώς τολμάς και νοσταλγείς, τσόγλανε), αλλά και όλα του τα τραγούδια είναι κατά τη γνώμη μου μαθήματα ποίησης. Ας αφεθούμε λοιπόν σε ένα κυριακάτικο ταξιδάκι με τους όμορφους και τόσο βαθείς στίχους του.

Οι καλύτεροι της ράτσας μας
Οι καλύτεροι της ράτσας μας γίνονται φονιάδες
Ακολουθούν σε απόσταση ασφαλείας
                                             οι ποιητές
                                             οι παραμυθάδες
                                             οι τερατολόγοι γενικώς
Μερικές χιλιάδες έτη φωτός πιο πέρα
Πλατσουρίζουν αγέλαστοι κι ανόρεχτοι
Στα στάσιμα νερά της μετριότητας
Οι όμηροι του φόβου

Άτιτλο
Ο χαμένος καιρός δε χάνεται
Οι ώρες που σκοτώνουμε επιζούν
Κάποιος θεός τις συμμαζεύει
Ζητά πίστη για λύτρα
Και μεις πληρώνουμε

Όλα τελικά
Επιστρέφουν σε μας

Τα δάκρυα σαν εξατμίζονται δε χάνονται
Η θλίψη που σκορπάμε επιζεί
Κάποιος θεός τη συγκεντρώνει
Ζητά δύναμη για λύτρα
Και μεις πληρώνουμε

Όλα τελικά
Επιστρέφουν σε μας

Τα όνειρα που εγκαταλείψαμε
Τα λόγια που δεν είπαμε
Τα απραγματοποίητα θαύματα
Οι γιορτές που αναβλήθηκαν
Οι αστερισμοί που αγνοήθηκαν
Τα ταξίδια που ακυρώθηκαν
Δεν χάθηκαν
Κάποιος θεός τα φροντίζει

Όλα τελικά
Επιστρέφουν σε μας 

Χώμα και νερό

Χώρες που απλώνεστε γαλήνιες δίχως σύνορα
Διάφανες πόλεις κρυμμένες μες το φως
Λικνίζεστε στην άκρη του ορίζοντα
Σαν όνειρο σαν πόθος κοντινός

Μα εγώ κάτω από τα κύματα σας χάνω
Πώς να νικήσω αυτό τον άγριο καιρό
Βουλιάζω μες το τίποτα κι όλο φοβάμαι
Φοβάμαι πως θα αργήσω να σας βρω

Βουλιάζω μες το τίποτα κι όλο φοβάμαι
Φοβάμαι πως θα αργήσω να σας βρω