Κριτήριο Αξιολόγησης για τη Γλώσσα

 Μία πολύ συχνή ερώτηση που μου θέτουν μαθητές και γονείς (αλλά και σίγουρα όλοι μας, λίγο πολύ, έχουμε αναρωτηθεί) είναι η εξής: «Γιατί μόνο εμείς οι Έλληνες μαθαίνουμε ξένες γλώσσες και μάλιστα επενδύουμε χρόνο και χρήμα για να αποκτήσουμε πτυχία; Κορόιδα είμαστε;».

Αναμφίβολα, ο τρόπος που είναι δομημένο το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα βασίζεται ακόμα (ένας Θεός ξέρει γιατί εξακολουθεί να συμβαίνει αυτό σε μία κοινωνία όπου όλα αλλάζουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς) στη στείρα απομνημόνευση, αφαιρώντας κάθε ίχνος φαντασίας και δημιουργικότητας. Συνέπεια του παραπάνω, είναι να γίνεται και η εκμάθηση της ξένης γλώσσας ένας «αγώνας δρόμου» για την απόκτηση «ξερών γνώσεων» και να χάνει τη βαθύτερη ουσία και το περιεχόμενό της. Έτσι, στα δημόσια σχολεία, το μάθημα της ξένης γλώσσας, τις περισσότερες φορές, καταντάει το «μάθημα του χαβαλέ» και στα Κέντρα Ξένων Γλωσσών τα παιδιά αισθάνονται «υποχρεωμένα» και «καταναγκασμένα» να πάνε, λες και είναι κάτεργο. Υπό αυτές τις συνθήκες, πώς θα αγαπήσουν τα παιδιά την ξένη γλώσσα και πώς, σε ένα δεύτερο επίπεδο, θα την «κατακτήσουν»;
            Πιστεύω ότι, εάν τόσο οι ιθύνοντες του Υπουργείου Παιδείας σε συλλογικό επίπεδο, όσο και οι εκπαιδευτικοί σε μεμονωμένο επίπεδο, κατανοήσουν οι ίδιοι την τεράστια αξία της εκμάθησης μίας ξένης γλώσσας και κοιτάξουν πίσω από τους γραμματικούς κανόνες και την απόκτηση πτυχίων, θα μπορέσουν να μεταδώσουν στα παιδιά κάτι πολύ σημαντικό: την αγάπη για τη γλώσσα. Γιατί η εκμάθηση κάθε γλώσσας συνεπάγεται διεύρυνση των πνευματικών και γνωστικών οριζόντων και σημαίνει εμβάθυνση στην ιστορία και τον πολιτισμό άλλων λαών. Η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας, όχι μόνο δε βασίζεται σε στείρα μετάδοση γνώσεων, αλλά είναι μία πολύ δυναμική διαδικασία, μέσω της οποίας αποκτάμε αυτογνωσία και ταυτόχρονα μας δίδεται η πολύτιμη ευκαιρία να υιοθετήσουμε θετικά στοιχεία άλλων λαών και να βελτιωθούμε.

Μαθαίνοντας μία ξένη γλώσσα, ουσιαστικά «μυούμαστε» στον τρόπο σκέψης και στην κοσμοθεωρία ενός άλλου λαού. «Μαθαίνω μία ξένη γλώσσα» κατ’ αρχάς σημαίνει μαθαίνω τα ήθη, τα έθιμα, τον πολιτισμό, την ιστορία. Τι φαγητά τρώνε, τι μουσική ακούνε, τι χορούς χορεύουνε, ποια είναι τα αγαπημένα τους αθλήματα, τι μαθαίνουν οι μαθητές σε μία άλλη χώρα και τόσα άλλα ενδιαφέροντα πράγματα που θα έδιναν την ευκαιρία στους λαούς να έρθουν πιο κοντά. Για παράδειγμα, σε πολλές χώρες του κόσμου, μαθαίνουν αρχαία ελληνικά και μάλιστα σε ένα υψηλότατο επίπεδο, σε σημείο που τα παιδιά μιλάνε αρχαία ελληνικά και γνωρίζουν τον αρχαίο πολιτισμό σε όλη του την έκταση, σε αντίθεση με τα Ελληνόπουλα που «μισούνε» το ίδιο τους το παρελθόν και τις ρίζες τους.

Συνοψίζοντας, η εκμάθηση μίας ξένης γλώσσας είναι –πρώτα και πάνω από όλα- μία πολύτιμη εμπειρία ζωής. Γι’ αυτό, προτρέπω τους Έλληνες γονείς να μην την βλέπουν μόνο ως «ανάγκη» για να σπουδάσει αργότερα στο εξωτερικό το παιδί τους ή για να έχει καλύτερες επαγγελματικές προοπτικές. Σαφώς, η εκμάθηση γλωσσών βοηθάει σημαντικά και στους παραπάνω τομείς, είναι τεράστιο εφόδιο, και προσωπικά είμαι υπέρμαχος της ολοκλήρωσης μίας ξένης γλώσσας με την απόκτηση των πιο υψηλών πτυχίων. Ωστόσο, με κανέναν τρόπο δεν πρέπει να ξεχνάμε την βαθύτερη ουσία που κρύβεται πίσω από τους γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες. Για να επιτευχθεί, όμως, το παραπάνω, είναι αναγκαίο να μετατραπεί η αίθουσα του σχολείου σε έναν τόπο δημιουργικής και παραγωγικής μάθησης, όπου θα διδάσκουν καθηγητές αξιόλογοι, με παιδεία, μεταδοτικότητα και αγάπη για τα παιδιά και το αντικείμενό τους και οι μαθητές θα έχουν τη δυνατότητα, μέσα από το παιχνίδι, το τραγούδι, τη μουσική, το χορό, το φαγητό, τις εικόνες, τα παραμύθια, τις ιστορίες, τη γραμματική, το συντακτικό, αλλά και τόσα άλλα ενδιαφέροντα μέσα, να γνωρίσουν ποιος είναι ο λαός, του οποίου τη γλώσσα διδάσκονται.

Συμπερασματικά, εάν τόσο ο εκπαιδευτικός όσο και ο γονιός περάσει στο παιδί την αγάπη για την ξένη γλώσσα, οι μαθητές θα πάψουν να αντιμετωπίζουν την εκμάθηση ξένων γλωσσών ως «υποχρέωση» και θα κατανοήσουν το βαθύτερο νόημα της. Γι’ αυτό παροτρύνω τους γονείς να ωθήσουν τα παιδιά τους να αγαπήσουν την ξένη γλώσσα μέσα από την ξένη μουσική, την παρακολούθηση ξενόγλωσσων ταινιών, την ξένη λογοτεχνία, τα παιχνίδια του υπολογιστή, την επίσκεψη σε ξένες χώρες και άλλες δημιουργικές ασχολίες. Οπότε, στο βαθμό τουλάχιστον που μπορούμε, ας αφεθούμε όλοι στη μαγεία της εκμάθησης της ξένης γλώσσας και ας απολαύσουμε τη χαρά της δημιουργικής μάθησης! Με αυτό τον τρόπο, τα παιδιά μας και τα πτυχία τους, με ευκολία θα πάρουν, και όλοι μας θα αισθανθούμε ότι έχουμε καταφέρει κάτι σημαντικό.

ΠΗΓΉ: https://aggelikikardara.wordpress.com        

1.      Να δώσετε έναν τίτλο στο κείμενο με δήλωση και έναν με συνυποδήλωση (10 Μονάδες)

2.      Να εντοπίσετε μία παράγραφο στην οποία υπάρχει αιτιολόγηση και να βρείτε τα δομικά στοιχεία της παραγράφου (15 Μονάδες)

3.      Επενδύουμε

 ιλιγγιώδεις

να υιοθετήσουμε

πολύτιμη

παροτρύνω

Να δώσετε ένα συνώνυμο για κάθε μία από τις παραπάνω λέξεις λαμβάνοντας υπόψη τη θέση τους στο κείμενο (15 Μονάδες)

4.      Κουρασμένοι από την περίοδο των εξετάσεων για την απόκτηση ενός πτυχίου σε μία ξένη γλώσσα αποφασίζετε να δημοσιεύσετε σε εφημερίδα της πόλης σας μια ανοιχτή διαμαρτυρία προς τους γονείς και τους εκπαιδευτικούς. Στόχος σας είναι α. να διαμαρτυρηθείτε για τις συνεχείς εξετάσεις ακόμη και στην εκμάθηση μιας ξένης γλώσσας και β. να προτείνετε τρόπους με τους οποίους θα ήταν πιο ευχάριστη και πιο δημιουργική η εκμάθηση της ξένης γλώσσας, ώστε να  λειτουργήσει ευεργετικά στη ζωή σας και στο μέλλον σας. (Ο τίτλος στο κείμενο που θα δημοσιεύσετε είναι: Ακόμα και η μάθηση, όπως και όλα όσα κάνουμε, αποτελεί προϊόν ελεύθερης βούλησης. (300-400 λέξεις περίπου) (60 Μονάδες)