Θέλω, αλλά δε με αφήνουν να αγιάσω!

Αυτό που θα ήθελα να γράψω σήμερα είναι καλή σχολική χρονιά. Θα ξεκινήσω, λοιπόν, με αυτή την ευχή. Καλή χρονιά να έχουμε...Δυστυχώς, αυτό που διαπιστώνω για άλλη μια χρονιά είναι πόσο προβληματικά ξεκινά το σχολικό έτος και αυτό γιατί σ΄αυτό το κράτος το κατάλοιπο της τουρκοκρατίας ζει και βασιλεύει και τον κόσμο κυριεύει. Δυστυχώς, ξαναλέω δεν έχει αλλάξει τίποτε και στα πολλά οικονομικά προβλήματα που μας ταλανίζουν το κυρίαρχο πρόβλημα, γάγγραινα, πληγή είναι η κακή μας νοοτροπία. Είναι η νοοτροπία του διαίρει και βασίλευε, είναι η νοοτροπία του εκπαιδευτικού που θέλει απλώς να βολευτεί σε μια θεσούλα, ενώ δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό να καπελώσει το συνάδελφο του, να μπει μπροστά του, να τακτοποιηθεί, βρε παιδί μου, και να δημιουργήσει εντέλει πρόβλημα και στο σύστημα και στην καλή λειτουργία των σχολείων και γενικότερα στην εκπαιδευτική διαδικασία. Και ενώ η νοοτροπία αυτή είναι κυρίαρχη, έρχεται το ίδιο το σύστημα και τους εξυπηρετεί, τους βολεύει και ο αδικημένος εκπαιδευτικός καταλήγει να γίνεται ένας γραφικός που ψάχνει το δίκιο του. Φωτογραφίζω τη δική μου έναρξη της σχολικής χρονιάς που δε θα έλεγα ότι είναι και η καλύτερη. Μέσα σε όλο αυτό το δεδομένο, παρόλα αυτά θα προσπαθήσω να κάνω σωστά τη δουλειά μου και το σημαντικότερο να μη μεταδώσω όλο αυτό το άγχος και την ανησυχία στα παιδιά. Συνάδελφοι, μαθητές και λοιποί αναγνώστες, ας προσπαθήσουμε να είμαστε αξιοπρεπείς και σωστοί υπηρέτες αυτού που έχουμε μάθει να κάνουμε, ας προσπαθήσουμε να ανατρέψουμε αυτά τα κακώς κείμενα ξεκινώντας από τον ίδιο μας τον εαυτό, ας προσπαθήσουμε να δούμε λίγο πιο πέρα από το φτωχό μας μικρόκοσμο. Τότε ίσως είμαστε περήφανοι ότι κάναμε ένα βήμα ορθό και δε συρθήκαμε για να προχωρήσουμε, για να πετύχουμε το στόχο μας.
Καλή αρχή!